Meidenvenijn

Meisjes en jongens pesten niet op dezelfde manier. Jongens pesten vaak door te slaan, te schoppen, te duwen, of een tas te afpakken. Als jongens ouder worden veranderd dit, dan gaat het meer met woorden zoals uitschelden en belachelijk maken, waarbij er soms ook nog wordt geduwd of pootje wordt gelicht.

Meisjes doen het vaak heel anders, ze doen het door te roddelen, buiten te sluiten en isoleren, iemand te negeren of af te wijzen. Dit noemen ze Meidenvenijn. Soms zullen meisjes ook vechten en bijten. In bijna elke meidengroepen heerst er vaak een ‘de bijenkoningin’. Dit populaire meisje omringt zich met een ware hofhouding en trouwe volgelingen. Zij bepaalt wie bij haar club hoort en wie niet. Met één blik kan zij een ander ‘vermorzelen’. En vaak lijkt het dat wat zij doen, iets is wat nu eenmaal bij meiden hoort.

Het begint soms al in groep 5 en in het voortgezet onderwijs speelt het vooral in de onderbouw. Het gebeurt altijd stiekem en met kleine dingetjes. Vaak gaat het over het uiterlijk, kleren, soms over jongens. Het populairste meisje bepaalt wat er gebeurt. De groep kiest altijd een slachtoffer, en er zijn altijd leerlingen die toekijken en niets doen.

Typisch meidengedrag is:

• Vormen van clubjes; samenklitten
• Buitensluiten
• Dan mag je mee doen, en dan weer niet.
• Je mag mee doen als je iets regelt of meeneemt, zoals snoep of geld
• Dreigen: ‘als jij met haar speelt, dan ben ik je vriendin niet meer’
• Naar elkaar staren
• Bespreken van elkaars uiterlijk of kleren.
• Onderling fluisteren.
• Briefjes versturen
• Vriendje afpikken

Meidenvenijn is niet fijn. Het kan veel kwaad doen. Als jij dit allemaal meemaakt in de klas kan het zijn dat je daardoor niet meer naar school durft. Het kan ook zijn dat jij onzeker wordt of verlegen, dat je jezelf probeert aan te passen aan de meiden. Je ben bang om geen vriendinnen in de klas te hebben. Juist omdat meidenvenijn zich zo stiekem afspeelt, moet je het gaan bespreken. Vertel thuis en aan de leerkracht dat een sfeer op school vervelend is. Beschrijf wat er gebeurt. Soms helpt het om een dagboekje bij te houden. Meesters vinden dit vaak gewoon gezeur. Lukt het niet om het zelf bespreekbaar te maken? Vraag de vertrouwenspersoon om hulp, of chat met Chris.